Kolos Rodyjski

Kolos Rodyjski – jeden z siedmiu cudów świata. Olbrzymich rozmiarów posąg Heliosa wybudowany na wyspie Rodos przez Charesa z Lindos w 292-280 roku p.n.e. Monument wykonano z brązu i ustawiono u wejścia do portu dla upamiętnienia zwycięstwa Seleukosa I Nikatora nad Demetriuszem Poliorketesem (304 p.n.e.). Posąg miał ok.32 m wysokości i ważył ok.70 ton.

Według zapisków kronikarskich do budowy tego posągu zużyto 12,7 tony brązu oraz 7,6 tony żelaza do wykonania szkieletu. Jego budowa trwała 12 lat.

Niektóre wyobrażenia posągu Heliosa na Rodos ukazują go w rozkroku nad wejściem do portu – statki miałyby wtedy przepływać pod posągiem. Uważa się, że nie jest to właściwy obraz – według niektórych taka konstrukcja nie była możliwa ze względów technicznych.

Posąg uległ zniszczeniu w 224 roku p.n.e., podczas trzęsienia ziemi. Jego najsłabszym punktem miały być nogi w kolanach, co podobno dało początek powiedzeniu "kolos na glinianych nogach". Leżał w wodzie aż do VII wieku, kiedy to został przez Arabów podzielony na części i wywieziony, według legendy, na kilkuset wielbłądach.

Ostatnie odkrycia archeologiczne dowodzą że posąg mógł stać na wzgórzu, tam gdzie teraz stoi zamek.